Σκουπίδια και… «σκουπίδια»

Ότι θα λυθεί άμεσα το θέμα των σκουπιδιών στην Περιφέρεια Πελοποννήσου είπε ο περιφερειάρχης, Πέτρος Τατούλης, και οι επικεφαλής των μεγαλυτέρων παρατάξεων του δημοτικού συμβουλίου του δήμου μας έσπευσαν να επικυρώσουν την ένταξή μας στο σχεδιασμό του (εξολοκλήρου τον ψήφισαν Σμυρνιώτης, Παυλής και Δελφάκης, κατά το ήμισυ ο Γιόκαρης που διαφώνησε στη δημιουργία δεματοποιητή).

Από κοντά το υπουργείο Ανάπτυξης το οποίο με ανακοίνωσή του στις 29/11/2011 πανηγυρίζει για την ένταξη του έργου διαχείρισης απορριμμάτων της Περιφέρειας Πελοποννήσου στο μοντέλο των Συμπράξεων Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ).

Αξίζει να ανακουφιστούμε λοιπόν; Όχι πριν δούμε τι δεν μας είπαν για το σχέδιο αυτό.

ΔΕΝ μας είπαν:

• Ότι μέχρι να υλοποιηθούν τα πρώτα έργα θα πληρώνουμε πανάκριβα (μέσω των δημοτικών τελών φυσικά) για να δέχονται τα σκουπίδια μας οι Αθηναίοι στα Λιόσια.

• Ότι θα συνεχίσουμε να πληρώνουμε πανάκριβα ιδιώτες εργολάβους για την αποκομιδή των απορριμμάτων και τη μεταφορά τους στην Αθήνα. Χαρακτηριστικό είναι ότι με τα λεφτά που δίναμε μέχρι τώρα θα μπορούσαμε να έχουμε προσλάβει 45 άτομα από την περιοχή (χρειάζονται πολύ λιγότεροι) και να χρησιμοποιούμε τα αυτοκίνητα που ήδη έχουμε (τοποθέτηση του Νικολάου στο δημοτικό συμβούλιο με την οποία δε διαφώνησε κανείς). Μάλιστα επί χρόνια και επί Καβουρίνου αλλά και επί Σμυρνιώτη, πληρώνουμε τον ιδιώτη για να πηγαίνει τα σκουπίδια του πρώην δήμου Λεβιδίου στην Τρίπολη αλλά αυτός τα αδειάζει στη Μαγούλα.

• Ότι για να σταματήσουμε να στέλνουμε στην Αθήνα θα πρέπει να βρεθεί ένας χώρος 50 στρεμμάτων κάπου στο δήμο μας (πού άραγε;) όπου θα γίνει εργοστάσιο ανακύκλωσης (και ίσως και κομποστοποίησης) και δεματοποιητής. Όπου αλλού έχει φτιαχτεί δεματοποιητής μέχρι σήμερα το περιβάλλον έχει υποβαθμιστεί ανεπανόρθωτα και οι κάτοικοι προσπαθούν να κλείσει (π.χ Κρανίδι).

• Ότι το «άμεσα» θα ολοκληρωθούν τα έργα διαχείρισης των απορριμμάτων δεν είναι και τόσο άμεσα. Η Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας δημοπράτησε το ίδιο έργο με την ίδια μορφή (ΣΔΙΤ) στης 15/03/2011 και ένα χρόνο μετά δεν έχει γίνει τίποτα. Αυτό σημαίνει μετατροπή του χώρου του δεματοποιητή σε κάτι χειρότερο από τεράστια χωματερή για πάνω από ένα χρόνο.

• Κυρίως, δε μας είπαν τη σημαίνει ΣΔΙΤ (σύμπραξη δημοσίου ιδιωτικού τομέα).

Με το νόμο για τις ΣΔΙΤ, που ψήφισε η ΝΔ και τρέχουν να εφαρμόσουν από τότε εκλεγμένοι με το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ, τα μεγάλα και μικρότερα έργα υποδομής και υπηρεσιών παραδίδονται στο μεγάλο κεφάλαιο, το οποίο επιδοτείται με ζεστό κρατικό χρήμα και επίσης με την πολύχρονη (για δεκαετίες) εκμετάλλευσή τους.

Τα ΣΔΙΤ είναι από τους βασικούς μοχλούς υλοποίησης της πιο αντιδραστικής πολιτικής, ειδικότερα στο νευραλγικό για την υγεία και το περιβάλλον τομέα διαχείρισης απορριμμάτων, με ζεστό χρήμα από κονδύλια της ΕΕ που προορίζονται για τα ταμεία των επιχειρήσεων, ενώ οι λαϊκές οικογένειες θα υποχρεωθούν να πληρώνουν για δεκαετίες πανάκριβα ανταποδοτικά δημοτικά τέλη για την αποκομιδή των σκουπιδιών.

Ο ελληνικός λαός με τις Συμπράξεις Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) θα υποχρεωθεί να πληρώσει την κατασκευή των έργων με τουλάχιστον τριπλάσιο κόστος, σε όφελος κάποιων λίγων μεγάλων τεχνικών εταιρειών και των τραπεζών. Αυτό είναι το συμπέρασμα της πρώτης μέρας του διήμερου συνεδρίου για τα Δημόσια Έργα, που συνδιοργάνωσαν στις 28/04/2008 το ΤΕΕ (ο επιστημονικός φορέας των μηχανικών της χώρας) και οι εργοληπτικές οργανώσεις.

Ειδικότερα, αναφέρθηκαν συγκεκριμένα παραδείγματα:

• Το κόστος για την κατασκευή ως δημόσιου έργου του Πυροσβεστικού Σταθμού Κιλκίς κόστισε 850 ευρώ το τ.μ., ενώ το κόστος των 7 πυροσβεστικών σταθμών με ΣΔΙΤ εκτοξεύτηκε στα 2.815 ευρώ ανά τ.μ., δηλαδή 3,30 φορές περισσότερο!

• Οι δύο Σχολές του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου που κατασκευάστηκαν ως δημόσια έργα στοίχισαν 13,912 εκατ. ευρώ, ενώ οι πέντε σχολές που θα κατασκευαστούν με ΣΔΙΤ θα στοιχίσουν 100 εκατ. ευρώ!

Και μπορεί βέβαια οι ΣΔΙΤ να είναι μια καινούρια πρακτική για τη χώρα μας, αλλά σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Βρετανία κ.ά. την έχουν δοκιμάσει από τη δεκαετία του ’80. Ποια είναι τα αποτελέσματα; Να τι λέει μελέτη Ομάδας Εργασίας του ΤΕΕ:

«Στο Ηνωμένο Βασίλειο υπολογίστηκε ότι το συνολικό κόστος κατασκευής νοσοκομειακών μονάδων μέσω ΣΔΙΤ ήταν έως και πέντε φορές υψηλότερο από ό,τι εάν αυτές κατασκευάζονταν απευθείας από το Δημόσιο. Το κόστος συντήρησης και λειτουργίας ήταν κατά πολύ υψηλότερο, ο αριθμός των ασθενών που μπορούσε να εξυπηρετηθεί μικρότερος και η ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών φτωχότερη. Τα ίδια ακριβώς προβλήματα παρατηρήθηκαν και στις σχολικές μονάδες που κατασκευάστηκαν με ΣΔΙΤ».

Τα σκουπίδια είναι μόνο η αρχή. Ο νόμος του “Καλλικράτη” πάει την κατάσταση προς το χειρότερο όπως αναφέρουμε και στην ιδρυτική μας διακήρυξη. Προωθεί μεγαλύτερες διευκολύνσεις στην αναδιανομή του δημόσιου χρήματος και της δημόσιας περιουσίας υπέρ του κεφαλαίου. Στους σκοπούς του δηλώνει “αμεσότερη διασύνδεση με τις επιχειρήσεις, επέκταση των Συμπράξεων Δημόσιου – Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), συμμετοχή στην πράσινη ανάπτυξη”. Ευνοεί τη μεγαλύτερη αυθαιρεσία στη διαπλοκή των τοπικών κρατών με το κεφάλαιο. Μεθοδεύει απαλλαγή του κεντρικού κράτους από την ευθύνη για δωρεάν υπηρεσίες υγείας, παιδείας, πρόνοιας, μεταφορών, υποδομών, κ.ά., μεταβιβάζοντας αρμοδιότητες στους δήμους και στις περιφέρειες, που για να τις εκπληρώσουν, θα κάνουν: αύξηση φορολογίας, συνεργασία με ιδιωτικές επιχειρήσεις μέσω ΣΔΙΤ, πώληση δημόσιας περιουσίας, κ.ά. Καθορίζει ότι η λειτουργία των δήμων θα διέπεται από ανταποδοτικά, ιδιωτικοοικονομικά, επιχειρηματικά κριτήρια.

Δουλειές και κέρδη στους ιδιώτες, επομένως, και πρόσθετα χαράτσια στις λαϊκές οικογένειες για τη διαχείριση των απορριμμάτων στην Περιφέρεια Πελοποννήσου.

Χρέος μας να αντισταθούμε.

• Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις και στις ΣΔΙΤ.

• Να ακυρωθούν όλες οι συμβάσεις παραχώρησης.

• Δημόσια έργα βελτίωσης και ανάπτυξης των κοινωνικών υποδομών, με υλοποίησή τους από έναν δημόσιο φορέα κατασκευών με εργατικό έλεγχο.